İzmir'in Seferihisar ilçesindeki Teos antik kentinde bulunan Dionysos Tapınağı Anadolu'da Tanrı Dionysos adına inşa edilmiş en büyük tapınaktır. Dionysos şarap ve coşkunluk tanrısıdır. Aynı zamanda toprağın ve ürünün bereketini simgeleyen doğa tanrısı olarak da kabul edilen Dionysos, Zeus'un toprak tanrıçası Semele'den olan oğludur. Bu durumu kıskanan karısı Hera'nın hışmından korumak için Zeus, oğlu Dionysos'u baldırının içinde saklar. Dionysos olgunluğa eriştiğinde oradan çıkarak ikinci kez doğar.Tanrı Hermes, Nysa adında düşsel bir dağın perileri olan Bakkhalara büyütmeleri için Dionysos'u emanet eder.
Eski Yunan ve Roma dünyasında doğanın özsuyunu simgeleyen Tanrı Dionysos'un onuruna şenlikler yapılırdı. Bu şenliklerde kadınlar üstlerine ceylan postundan giysiler giyer, başlarına da sarmaşıktan çelenkler takarak dağlara çıkarlardı. Şenlikte Tanrı Dionysos adına yapılan ayinde Bakkhalar, kutsal horon kolları oluşturup, asma yaprağı ile sarılmış rezene dallarından asalarını sallayarak flütlerin ve büyük davulların eşliğinde, meşalelerin ışığında dans ederlerdi.



 

Üzümlerden Gödence şarabı üretiliyor.

Dionysos adına yapılan Anadolu'da ki en büyük tapınağın Seferihisar'da olması sebepsiz değil. Günümüzde olduğu gibi geçmişte de bölge son derece bereketliydi. Doğanın iki kutsal ürünü şarap ve zeytinyağı, geçmişte olduğu gibi bugün de Seferihisar'ın ve çevre köylerinin en önemli gelir kaynağı olma özelliğini koruyor. Ancak bu köyler arasında biri var ki, diğer köylere göre bu ürünlerde bir fark yaratmayı başarmış. Sözünü ettiğim köy Seferihisar'a 16 kilometre mesafede bulunan Gödence köyü. Köy halkı kendi ürettiği zeytinyağı, sabun ve şarabı yine kendi yarattıkları markalarıyla pazarlıyor.
Beş yıl önce köy halkının bir araya gelerek kurduğu kooperatif bütün üretimi organize ediyor. Ağustos ve eylül aylarındaki bağbozumunun ardından toplanan üzümler evlerde şarap haline getiriliyor. Önce teknelerde çiğnenerek üzümlerin suyu çıkarılıyor. Bir süre fermantasyon işlemine tâbi tutulduktan sonra ahşap fıçılara alınarak dinlendirilen şarap, Ege Üniversitesi'nde gerekli analizleri yapıldıktan sonra şişeleniyor. Sınırlı sayıda üretildiği için sadece İzmir'e verilen şarapların bir bölümü de köye gelen ziyaretçilere satılmak üzere köyün bakkalına veriliyor.



 

Geçen yıl Norveç'te faaliyet gösteren bir marketler zincirinin temsilcileri köye gelerek, ününü duydukları bu şarapların tamamını satın almak istemişler, ancak köydeki üretimin sayıca yetersiz olması nedeniyle bu işten vazgeçmişler. Bu olay Gödencelilerin gururunu okşamış olmalı ki, köyde kiminle şarap konusunda sohbet etmeye başlasanız ilk anlattığı şey bu olay oluyor. Olay köyde efsane halini almış. Üzümlerin toplanıp şarap haline getirilmesi kasım ayında bitiyor. Fakat köy halkının işi bitmiyor. Çünkü sırada zeytinlerin toplanması var. Kasım ve aralık aylarında toplanan zeytinler, kooperatif tarafından işlenerek zeytinyağı ve sabun haline getiriliyor. Yani ocak ve şubat ayları yeni şişelenmiş taptaze zeytinyağını yerinden edinmek için en uygun zaman. Ayrıca yine bu aylarda zeytinyağı ve sabun üretimini görme şansınız var.



 

Hem siyah hem de yeşil üzüm yetişiyor.

Zeytinyağı şişelerinin ve teneke kutularının üzerindeki Gödence logolu etiketler renkleri ve tasarımları ile oldukça albenili. Sabunlar da iyi ambalajlanmış. Şarap şişelerindeki etiketlerin üzerinde bulunan Dionysos heykelinin fotoğrafı ise iyi düşünülmüş. Tüm bu ürünlerin ambalajlanmasında ve etiketlerinde Gödence halkının yaşadığı taş evlerde gördüğünüz estetiği görebiliyorsunuz.
Gödence'nin son derece misafirperver ve güleryüzlü halkı köye geldiğinizde sizi mutlaka evlerine davet edecektir. Oldukça bakımlı ve temiz bir köy olan Gödence'nin küçük meydanındaki kahvelerde çayınızı içip köy halkıyla sohbet edebilirsiniz. Sohbetin sonunda sizi ya şarap üretimini göstermek için evlerine ya da üzüm bağlarına götürürler. Ağustos ayında başlayıp, şubat ayına kadar süren üzümle zeytin hasatı ve üretimi kalan aylarda yerini bağların ve zeytinliklerin bakımına bırakır.